Wincenty Pol - Pieśń o ziemii naszej
„Tam na północ! Hen daleko! Szumią puszcze ponad rzeką,
Tam świat inny, lud odmienny. Kraj zapadły, równy, senny,
Często mszysty i piaszczysty; Puszcze czarne, zboża marne,
Niebo bledsze, trawy rzedsze, Rojsty grząskie, groble wąskie,
Ryby, grzyby i wędliny Lny dorodne, huk zwierzyny,
I kęs chleba w czoła pocie. A na pański stół łakocie:
Lipce stare, łosie chrapy i niedźwiedzie łapy.
Puszcz i żubrów to kraina, A dziedzictwo Giedymina!”